Eu quería levalo cara outro lado e saltou el só cara aí. Son días de turbulencia e esperamos que o que pase sexa o que Galicia precisa. Eu tamén son pesimista agora mesmo con todo.
O noso é conxénito quizais non irreversible: Tantas malas fadas, tantos lamentos, tanto decer que se o trás acordo, fora mellor que o acordo, tan mal arreglo, mellor que bó pleito. Estamos situados en ningures.Baixamos ? Subimos? Que carallo facemos das nosa vidas! Se é que facemos algo. Só Fausto o sabe.
E se necesitaramos cambiar as estruturas mentais de cando en vez, para facer cadros abstractos marabillosos? É unha resposta menos traumática. Unha aperta, amigo.
Cambiar as estruturas mentais, Helena?
O peor é que todo cambia e nada cambia, en realidade. E se o fai non é a mellor.
Alomenos na sociedade en xeral. Xa logo as mudanzas particulares… Esas espero que si sexan a mellor e nos permitan cambiar esas estruturas propias que mencionas.
Pois se non cambian terán que ir cambiando para se adaptar a todo canto veña. Seica a mellor mostra da intelexencia é a adaptabilidade. As miñas non sabes a que velocidade van. Bo día.
Cambio de estructuras y cambio de paradigmas, se vive con angustia pero hay que tener momentos de esperanza y de alegría para poder ver con claridad el futuro. Unha grandísima aperta!!!
Tirar do fío 
Moi axeitado para o que acontece. Eu estou realmente conmocionada e moi pesimista, que lle imos facer.
GústameGústame
Eu quería levalo cara outro lado e saltou el só cara aí. Son días de turbulencia e esperamos que o que pase sexa o que Galicia precisa. Eu tamén son pesimista agora mesmo con todo.
GústameGústame
tristemente perdemos nos…os galegos, divide e venceran…!tamen estou triste e moi preocupada
GústameGústame
Malos tempos para todo, querida Yolanda. Unha aperta grande mirando cara o futuro.
GústameGústame
Con todo, Helena, con todo.
GústameGústame
Xa non se sabe cara onde mirar para atopar esperanza. E non está ben. Hai que procurar ser resilentes.
GústameGústame
O noso é conxénito quizais non irreversible: Tantas malas fadas, tantos lamentos, tanto decer que se o trás acordo, fora mellor que o acordo, tan mal arreglo, mellor que bó pleito. Estamos situados en ningures.Baixamos ? Subimos? Que carallo facemos das nosa vidas! Se é que facemos algo. Só Fausto o sabe.
GústameGústame
E se necesitaramos cambiar as estruturas mentais de cando en vez, para facer cadros abstractos marabillosos? É unha resposta menos traumática. Unha aperta, amigo.
GústameGústame
Cambiar as estruturas mentais, Helena?
O peor é que todo cambia e nada cambia, en realidade. E se o fai non é a mellor.
Alomenos na sociedade en xeral. Xa logo as mudanzas particulares… Esas espero que si sexan a mellor e nos permitan cambiar esas estruturas propias que mencionas.
GústameGústame
Pois se non cambian terán que ir cambiando para se adaptar a todo canto veña. Seica a mellor mostra da intelexencia é a adaptabilidade. As miñas non sabes a que velocidade van. Bo día.
GústameGústame
Cambio de estructuras y cambio de paradigmas, se vive con angustia pero hay que tener momentos de esperanza y de alegría para poder ver con claridad el futuro. Unha grandísima aperta!!!
GústameGústame
Outra, querida. Xa sabes que temos pensamentos e sensibilidades moi próximas.
GústameGústame