OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Setefogas,
onde as ondas arriban
procurando as colores verticais
para poñer ao sol as acuarelas.
Setefogas,
onde paran as barcas
a lucir os seus nomes,
aquietados os remos e afrouxados os cabos
para xogar co argazo e mais coa sombra.
Setefogas,
onde brúan os ventos
cos seus dedos arpistas procurando as enxarcias
sen remos nin velame da Xeiteira
para pulsar arpexos.
Pero xa non está
a señora das augas salitradas.
Foise pola memoria
segundo veu un día no recordo.
Xeitera!
Regresa a Setefogas
que esmorece esperando a túa vela,
volta simbólica da dorna a cada porto.
Que ninguén coma ti
rotura o peito ao mar pola luzada
en longo suco traballado á quilla
sacando xoubas e atrapando ás veces
versos perdidos de Manuel Antonio.
Xeitera!
Regresa a Setefogas,
toma aquí o descanso que precises
de memoria e silencios
e axúdanos a ver o mar con eses ollos,
que inda temos herdados.
Publicado en Libro das festas de Guadalupe 19
Tirar do fío 