DÍA MUNDIAL DA POESIA

#fotopoemas

#poesiaminima

#haikus

#DiaMundialdaPoesia

Cuspiu o mar

pantasmas afogadas

de amores mortos.

FICCIÓNS

#fotopoemas

#poesiaminima

#haikus

Ficción de amor

visible e recatado,

fugaz e eterno.

CAMELIA BOLBORETA

#fotopoemas

#poesiaminima

#haikus

Morte adozada.

As ansias de voar

dormen na pedra.

TERNARIOS

#fotopoemas

#poesiaminima

#haikus

Triunfo do tres

nos valses das pisadas

baixo un pradairo.

SOMBRAS

#fotopoemas

#poesiaminima

#haikus

Á soedade

o sol búscalle apoios

de compañía.

AFORISMO

Algunha vez hai que achegarse ao abismo para non dar un paso máis.

AFORISMOS

Ás veces é necesario cavar moi fondo para que saia auga limpa.

HÚMIDA SINFONÍA

#fotopoemas

#poesiaminima

#haikus

A voz do outono

húmida sinfonía

pousa no chan.

OURIVERÍA OUTONAL

#fotopoemas

#poesiaminima

#haikus

Ourivería.

Nudez e exuberancia

caen do outono.

A nostalxia imperial en España, unha obsesión decimonónica

BiosBardia

Fragmento do cartel de ‘Malinche. El musical’.

César Lorenzo Gil.

Na actualidade, tanto a historiografía menos rigorosa coma as narrativas históricas populares do nacionalismo español vive un evidente revival imperial. A contra-lenda negra gaña titulares e títulos nas librarías, espazo nos podcasts e nos paraninfos, importancia na axenda política dos tres partidos nacionalistas: PP, Cs e Vox; incluso o eco da nostalxia imperial contamina a visión de certa esquerda españolista que se deixa cegar e embobar pola atractiva conclusión deste enfoque particular sobre a Hispanidade.

Podemos tomar como exemplo a recente estrea do musical Malinche, de Nacho Cano, que converte a conquista de México nunha apoteose españolista onde un dos personaxes exclama: “¡Una nueva raza grande, libre y mágica!”. Esta obra recibiu un unánime pau da crítica: “Cano enloquece a la “España sin complejos” con una coreografía con sabor a Sábado noche y Mamachichos y un libreto infantiloide como…

View original post 1.152 palabras máis