As cidades gardan nos seus peiteados un soño azul,
nos tacóns dos zapatos, un cadáver
e na papiroflexia dos seus seos,
un intocable disco de vinilo,
un calcetín impar,
un prato herdado,
un piano poirento,
un sutil arrecendo a especia exótica,
un segredo,
unha risa,
unha billa que pinga,
un neno triste…
Tan só Berlín
ten o teu nome escrito no cristal dun café
unha tarde de chuvia.
Tirar do fío 